ماهی که روی صندلی نشسته شعر می خواند
نقدی بر کتاب : ماه روی صندلی
شاعر : عباس تربن
اعظم ایزدی
مربی مسئول امور فرهنگی مرکز شماره یک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شیراز
مقدمه
شعر زندگی است، فرآیند یک الهام شاعرانه است که در لحظهی سرودن شاعر را با خود به عالم خیال میبرد و او در قالب کلماتی که هدیه ی الهی است مفهوم زندگی را در خود پنهان کرده و روی زبان جاری می کند. برای رسیدن به این لحظه شاعر باید کشف کند. به جستجو بپردازد و با کشف و شهودی درونی از زندگی بگوید چراکه شعر یکسره زندگی و زندگی برای شاعر یک سره شعر است. در این مسیر خواننده شعرکوله بار شاعر را به دوش میگیرد و با شعرهای شاعر زندگی میکند.
ماه روی صندلی حاصل این لحظههاست. لحظه های که در یک آن اتفاق افتاده و بعد شاعرمتوجه شده که شعری روی کاغذ نقش بسته است. او شعر را به دنیا آورده و بعد روی صندلی نشسته و به مولود خود چشم دوخته است.
آنچه که در این نقد میآید لحظه ای درنگ روی کتاب ماه روی صندلی است که در دوبخش نقد ظاهری و محتوایی و در آخر یک جمع بندی کلی ارائه می شود.
ادامه مطلب: ماهی که روی صندلی نشسته شعر می خواند